05/01/2022 Olanda, Olanda Settentrionale, Velsen, IJmuiden
“If you ever come across anything suspicious like this item, please do not pick it up, contact your local law enforcement agency for assistance”
Bommen en explosieven hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog heel wat teweeggebracht in en rond IJmuiden. Maar ook na de oorlog is het gevaar niet geweken. Jarenlang komen er bommen uit onze grond tevoorschijn. Ik kan me bijvoorbeeld de evacuatie in juli 1969 nog herinneren. Bij graafwerkzaamheden tussen Duinwijk en Zeewijk was een Amerikaanse vliegtuigbom gevonden. Tijdens de demontage door de Mijnenopruimingsdienst van de Koninklijke Marine moesten de bewoners van tweeduizend woningen evacueren. Het is niet voor niets dat men tegenwoordig explosievenonderzoek uitvoert voorafgaand aan graaf- en heiwerkzaamheden. Zo zijn er ook rond de aanleg van de nieuwe zeesluis explosieven gevonden en onschadelijk gemaakt. Maar ondanks dit voorzichtige opsporen en onschadelijk maken levert oorlogsmunitie nog steeds gevaar op…Even terug naar het verleden. Op de zomerse donderdag 12 juli 1945 ontploffen twee munitiedepots in onze omgeving. Rond kwart over vier ’s middags vliegt bij Beverwijk een munitieopslagplaats in de lucht. De daar opgeslagen licht- en nevelbommen, benzine- en andere brandbommen, handgranaten en mijnen zorgen voor urenlange explosies, met enkele doden, tientallen gewonden en heel veel schade tot gevolg. Rond acht uur ’s avonds ontploft het munitiedepot bij Slingerduin, tussen Westerveld en de Heerenduinweg. Hier ligt veel munitie van de na de oorlog ontwapende Duitsers in het bos verspreid in stapels en opgeslagen in enkele bunkers. Door de luchtdruk van de explosie sneuvelen tot tien kilometer afstand ramen. Een verslaggever ’s nachts op de fiets onderweg naar de rampplek meldt: ‘Enorme vuurballen stegen op, sterren van alle mogelijke kleuren gingen de lucht in en dat alles ging gepaard met een gedreun en gekraak, dat horen en zien verging. Het was fantastisch mooi maar meer nog beangstigend tegelijk.’ De vlammen zijn tot in Amsterdam en Alkmaar te zien. Bij de explosies zijn enkele doden en vele gewonden te betreuren. De luchtdruk en rondvliegende granaten richten in het zuidelijk deel van IJmuiden veel schade aan de huizen en andere gebouwen, zoals het Antoniusziekenhuis. De explosies houden enkele dagen aan. De oorzaak is nooit vastgesteld. De Binnenlandse Strijdkrachten, die de opslagplaatsen bewaken, ontkennen dat ze onvoorzichtig zijn geweest. Gedacht wordt aan het roekeloos afsteken van lichtspoorkogels door jeugd in de omgeving. Ook gaat het gerucht dat het sabotageacties zijn van de vijftig Duitse krijgsgevangen die in de omgeving mijnen moeten ruimen en slechts worden ‘bewaakt door één zeer gemoedelijke Canadees’. Blijkbaar genieten deze mijnenruimers veel vrijheid en hebben zij gelegenheid gehad voor deze daden. Maar IJmuiden is nog niet verlost van ontploffingen. Op zondagmiddag 17 maart 1947 vinden even na half zes nieuwe explosies plaats. Een bunker vol munitie ontploft in de duinen achter Westerveld. De bunker maakt plaats voor een krater van tien meter diep. Brokken beton worden tot honderden meters in de omtrek gevonden. Een zandregen overspoelt IJmuiden en er sneuvelen weer veel ruiten in het zuidelijke deel van IJmuiden. De Mijnenopruimingsdienst vermoedt dat deze explosie is veroorzaakt door ‘knoeierijen door het publiek’. Sommigen maken een sport van het zelf demonteren van projectielen ‘waar de mannen van de Mijnen-opruimingsdienst nauwelijks naar durven kijken’.
In Nijmegen is het sowieso verboden om met een metaaldetector te zoeken.’Kom je zomaar onverwacht een vliegtuigbom of andere munitie tegen, bel dan de politie via 112, zo luidt het advies van de gemeente. Als het nodig is, schakelt de politie de EOD in. Die opruimingsdienst neemt dan verdere veiligheidsmaatregelen, bijvoorbeeld een ontruiming van het gebied.
Dear editors, Biography of a bomb is aimed at highlighting the danger caused by unexploded bombs. Moreover, the most important aspect is that we work completely non profit, raising awerness about this topic is what drives us. We apologize if we make use of pictures in yours articles, but we need them to put a context in how findings are done. We will (and we always do) cite source and author of the picture. We thank you for your comprehension
